جغرافیای استان ایلام
:
ناهمواری‌های استان ایلام از چین‌خوردگی‌های موازی در جهت شمال غربی و جنوب شرقی به وجود آمده است. این كوهها از رسوبات دوران اول تا چهارم زمینشناسی به یادگار مانده‌اند، ولی شكل‌گیری كلی آن‌ها عموماً به دوران دوم و سوم زمینشناسی مربوط است. این كوهها چنان گسترده و فشرده‌اند كه امكان شكل‌گیری دشت‌های میانكوهی در میان آن‌ها فراهم نشده است. با توجه به نقشه ناهمواری‌های استان به خوبی معلوم می‌شود كه شمال و شمال شرقی استان از ارتفاعات و كوهستان‌های بلند تشكیل یافته و نیمه غربی و جنوب غربی آن از نواحی كم ارتفاع با شیبی به طرف غرب شكل گرفته است كه دشت‌های وسیع گرمسیر منطقه مهران - دهلران و دشت عباس را در بر می‌گیرد. ارتفاع این دشت‌ها از 300 متر كمتر است. وجود این ناهمواری‌ها كه در مجاور سرزمین پست قرار گرفته‌اند، اختلاف ارتفاع این دو نیمه را به حدود 3000 متر می‌رساند. با توجه به این خصوصیت طبیعی، شكلی از زندگی اجتماعی پدید آمده است كه امروزه به نظام عشایری و ایلی معروف است. به طور كلی نواحی شمالی و شمال شرقی استان ایلام كوهستانی و نواحی جنوب غربی و غرب آن از اراضی پست و كم ارتفاع تشكیل یافته است. مهم‌ترین ارتفاعات استان كبیر كوه و دینار كوه می‌باشند