یکی از کسب و کارهای کوچک گردشگری که از سال1994 میلادی به جهانیان معرفی شده و در چند سال گذشته در ایران به شدت در حال توسعه است.ایجاد و توسعه اقامتگاه های بومی است.
براساس اولین تعریف رسمی در سال 2002 میلادی، اقامتگاه بومی یا اکولوژ امکانات اقامتگاهی گردشگری است که به معیارهای زیر پایبند است:
-حفاظت از محیط طبیعی و فرهنگی پیرامون،ایجاد کمترین اثر برمحیط طبیعی اطراف اقامتگاه در هنگام ساخت آن.
-استفاده از معماری و مصالح بومی و داشتن بافت فرهنگی و فیزیکی خاص با توجه و هم آهنگ با فرم،منظره و رنگ محیط
-استفاده از سیستم های آبرسانی پایدار و کاهش مصرف آب
-به کارگیری روش هایی برای بازیافت زباله های خشک و دفع دیگر انواع زباله بدون آسیب رسانی به محیط
-استفاده از انرژی های پایدار به روش های سنتی
-کار گروهی همراه با به کارگیری جامعه محلی