علت نامگذاری این روستا به دلیل بارش و وجود رودخانه های پر آب آن است و آغشت از دو بخش آو به معنای آب و غشت با معنی انباشته شدن و فراوان بودن تشکیل شده است.
تاریخچه ی روستای آغشت به پیش از اسلام بر می‌گردد و ساکنین آن در آن زمان
گبرها
( افراد بی‌دین یا دارای دین های کاذب) بودند.
قدمت روستا به بیش از هزار سال قبل باز می‌گردد. یکی از علت های سکونت در این روستا وجود آب فراوان بوده است. در سال 1330 جمعیت آن 300 نفر بوده است اما در سال ۱۳۷۵ به ۲۳۶ نفر کاهش داشته است.
لهجه ی مردم این روستای سرسبز و خوش آب و هوا تقریباً لهجه های مردم مازندران و طالقان می باشد.
پوشش گیاهی آن "گون" و "رگ" است و محصولات زراعی این روستا صرف نیازهای شخصی و خانوادگی می شود اما گاهی در میدان اصلی روستا میوه های باغ ها برای افرادی که برای به قصد گردش آمده اند به فروش می رسد.
آغشت روستایی ییلاقی محسوب می شود و هواشناسی البرز کمترین میزان درجه ی حرارت ثبت شده در آن ۹ درجه ی سانتی گراد در سردترین فصل سال 40 درجه سانتی گراد می باشد.
در تیرماه دارای درجه ی حرارت 11 سانتی گراد می باشد این در حالتی است که شهرای اطراف دارای گرمای سوزان تابستانی هستند.
آب و هوای این روستا به صورت کوهستانی معتدل، نیمه خشک داخلی (آب و هوای مدیترانه ای) می باشد.
این روستا باعث مهاجرت‌های فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است.
این روستا دارای گاز شهری و آب آشامیدنی می باشد و یک حمام قدیمی در این روستا وجود دارد که قدمت آن به دوره ی چهل خورشیدی برمی گردد.
یکی از رسم های این روستا این است که در روزهای دوم و سوم فروردین هر سال نو بزرگان روستا همراه جوانان روستا در کوچه های این روستا راه می‌افتند و شادباش سال نو می‌گویند.
این افراد بیشتر به سراغ خانواده‌هایی می‌روند که در سال گذشته عزیزی را از دست داده باشند و این رسم قدیمی باعث صمیمیت در بین افراد روستا می شود.
در پنج شنبه ی پایان سال همه ی اهالی روستا آش و حلیم می پزند و کنار هم این شب را جشن می گیرند.
ی
کی از دلایل شهرت این روستا وجود ساختمانی به شکل دژ می باشد. در واقع آغشت هیچ دژی ندارد بلکه یکی از ساکنان خوش ذوق آن با استفاده از ایده‌های آفرینش‌گرایانه ی خود این دژ را ساخته است.
فکر کنم اکثرا هری پاتر رو دیدیم و حتما موقع دیدنش محو زیبایی
هاگوارتز
(مدرسه ی جادو گری) شدیم و آرزو کردیم کاش جای اون بودیم و تو هاگوارتز قدم میزدیم.
خب خبر خوب اینه که تو ایران خودمون یه قلعه هست که شبیه هاگوارتز ساختن البته باز هم ما نمی تونیم بریم داخلش چون ملک شخصی هستش.
اما از بیرون که میتونیم بریم و هاگوارتز ایرانی رو ببینیم، واقعا خوش بحال صاحبش!
خلاصه این قلعه، ویلا، خونه شده یکی از مقاصدی که میتونید بعدا بهش سر بزنید.
قلعه آغشت که معماری خاصی دارد، یک ملک شخصی است که حدود 10 سال پیش ساخته شد. فعلا فقط نمای بیرونی آن ساخته شده و داخلش تکمیل نشده. این قلعه در استان البرز، 12 کیلومتری دهستان برغان، روستای آغشت قرار دارد.
سوغاتی‌های معروف روستا آلوی درجه یک، عسل طبیعی، توت و لبنیات می باشد.