پارک ملی گلستان، بهشت گمشده ایران

با توجه به تنوع قومیتی موجود در این استان، زبان و گویش های متفاوتی رایج و متدوال می باشد. از مهم ترین آن ها به مازندرانی، ترکمنی، قاجاری، کتولی، سیستانی، بلوچی، شاهرودی، قزاقی، ترکی آذری و قزلباش می توان اشاره کرد.

استان گلستان دارای پارکی ملی است که به

جنگل گلستان

مشهور می باشد و یکی از بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک های ملی ثبت شده در ایران و پناهگاه حیات وحش است.

این پارک منطقه حفاظت شده ای در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی است. سیمای کلی این پارک کوهستانی بوده و مجموعه ایی غنی از جوامع گیاهی و جانوری دارد.

جنگل گلستان یکی ازارزشمندترین منطقه های ایران از لحاظ کمیت و تنوع حیات جانوری و گیاهی است. تنوع زیستی پارک ملی گلستان از بعضی کشورهای اروپایی که صدها برابر این منطقه وسعت دارند بیشتر می باشد. پارک ملی گلستان جزء بهترین زیستگاه‌های پستاندارانی مانند پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز و به خاطر وجود تعداد زیای قوچ و میش اوریال معروف است.

در سال ۱۳۵۴ اولین پارک ملی ایران نام گرفت زیرا یک‌هشتم گونه‌های گیاهی، یک‌ سوم گونه‌های پرندگان و بیش از ۵۰ درصد از گونه‌های پستانداران کشور در این پارک زندگی می‌کنند و به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست‌محیطی کره زمین در فهرست میراث جهانی

یونسکو

به ثبت رسید.

سه‌چهارم کل جمعیت گوسفندان وحشی اوریال دنیا در این پارک سکونت دارند وبه عنوان نماد پارک تبدیل شده اند. وجود گرازهایی که بدون ترس از انسان در کنار جاده این پارک در حال حرکت هستند و گاهی از دست گردشگران غذا می خورند یکی از ویژگی‌های منحصر به ‌فرد این پارک برای گردشگران محسوب می شوند.

۶۹ گونه پستاندار از جمله پلنگ و خرس قهوه‌ای و سمور جنگلی، مرال، شوکا، گراز، آهوی ایرانی، گوسفند وحشی (قوچ و میش)، بز کوهی (کل و بز)، گربه جنگلی، تشی، گرگ، وشق، روباه سرخ و روباه ترکمنی و 18 گونه خفاش در این پارک شناسایی شده‌ است.

149 گونه پرنده مانند قرقاول، کبک، تیهو، زنگوله‌بال، کوکر سینه‌سیاه، ابیا، بلدرچین معمولی، دارکوب سیاه، بلبل، توکای باغی، انواع مختلف سهرهها، زردپرهها، مگس‌گیرها، زنبورک‌ها و دم‌سرخ‌ها و پرندگان شکاری همچون قرقی، جغد خال‌دار، دلیجه، سارگپه پابلند، سارگپه، عقاب دوبرار، دال سیاه، دال، عقاب دریایی دم‌سفید، بالابان، و هما در این پارک زندگی می کنند.

تنوع گونه های گیاهی در این منطقه بسیار زیاد است ولی مهمترین گونه‌های گیاهی از جمله بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، افرا، نمدار، خرمندی (از خانوادهٔ آبنوس)، زبان گنجشک، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، آوری، توسکا، شیردار، بارانک، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل، ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیر خشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروان‌کش، کلاه میرحسن، گون، چوبک، درمنه،