اولین خیابان ایران، خیابان سپه قزوین

قزوین یکی از شهرهای تاریخی ایران به شمار می آید و ریشه ی این شهر به دوران ساسانیان بازمی گردد و شاپور اول پایه گذار این شهر بود. شاپور اول به شادشاپور معروف بود.

شاپور اول

دژ و استحکامات نظامی خود را در این شهر بنا کرد و نظامیان او در این شهر سکونت داشتند ولی با گذر زمان و گسترش پایگاه نظامی شاپور قزوین توسعه یافت.

قزوین، گذرگاه مهم طبرستان و دریای خزر بود و این بابت بسیار حائض اهمیت بود.

در ابتدا ساکنین این شهر از سواحل دریای کاسپین به قزوین آمدند و به کاسپی ها معروف بودند در همان زمان ها به این شهر تازه تاسیس کاسپین می گفتند تا زمانی که بعد از حمله ی عرب ها اسم این شهر به قزوین تغییر داده شد.

در زمان صفویان و حکومت شاه طهماسب در سال های 935 تا 1006 قمری قزوین بسیار پرشکوه و پر رونق بود زیرا در دوران شاه طهماسب قزوین پایتخت ایران بود. یکی از دلایلی که قزوین را به عنوان پایتخت ایران انتخاب کردند این بود که این شهر از دشمنانی مانند عثمانی ها و ازبک ها دور بود و همچنین شهری حاصلخیز و بزرگ محسوب می شد.

کم کم با گذر زمان در شهر قزوین و خریداری زمین های زنگی ‌آباد از میرزا شرف جهان قزوینی توسط شاه طهماسب عمارت های مجلل، کوشک ها، دروازه ها و بازارها، کاروانسراها، آب انبارها، مساجد و باغهایی زیبا ساخته شد و این شهر نوظهور به یک شهر پر رونق تبدیل شد و این رونق تا زمانی ادامه داشت که در دوره ی شاه عباس با توجه به خواسته های وی پایتخت از قزوین به اصفهان انتقال یافت.

خیابان سپه

قزوین معروف به اولین خیابان مدرن ایران است.

در زمان صفویان و پایتختی قزوین اولین خیابان ایران به نام خیابان سپه ساخته شد.

قبل از خیابان سپه همه شهرها دارای گذر و محله بودند ولی به این خیابان به شکل مدرن امروزی و به دستور شاه طهماسب ساخته شد و نام آن را شاه به یاد محله ای در هرات که در دوران ولیعهدی اش در آنجا ساکن بود انتخاب کرد. این خیابان از مسجد جامع عبور می کرد و به سردر عالی قاپو قزوین ختم می شد. عالی قاپو محلی برای دیدار شاه بود.

دو طرف این خیابان باغ و عمارت هایی ساخته شد و محلی شد برای عبور سفرای خارجی که به دیدار شاه می آمدند. در اوایل نام قدیمی این شهر عالی قاپو بود که در آن دوران قلب شهر بود.